Deze wereld en alles wat er zich in bevindt is slechts van tijdelijke duur, godsdiensten spreken zelfs over het laatste uur. Wij als mensen worden hulpbehoevend geboren zonder enige besef, zodra de ouderdom ons bereikt is het net als of dat de tijd is teruggedraaid. Het maakt dan niet uit of je arm bent of rijk, maar of je, je leven hebt benut en je medemens een hand hebt toegereikt. Zijn het niet de arrogante en de verwaarloosde onder ons die zich dan hebben gevoed met spijt?
Wij bekommeren ons over de toekomst, terwijl dezelfde dag waarin wij ons verkeren nog een raadsel blijft. Wij voeden ons met zorgen en stress als overlevingsdrang en verbergen onze angsten zodat deze ons niet zullen beïnvloeden op de wijze hoe wij onze levens invullen. Wij sparen onze rekeningen vol met rijkdom, verkwisten het aan een tijdelijke eigendom. Terwijl de harten verlangen naar iets wat niets kost, maar worden genegeerd en daardoor is men het luisteren ernaar verleerd.
